Snuffelstage op de l'Ombrage

Introductie

In augustus heb ik contact gezocht met Annemarie van de Picaro naar aanleiding van de verkorte opleiding tot binnenvaartschipper. Altijd al willen varen, maar geen gelegenheid om 4 jaar naar school te gaan. Zij vroeg mij een stukje over mezelf te schrijven met daarin een korte motivatie. Uiteraard heb ik dit gedaan en dat heeft zij gemaild naar de mensen die stagiairs meenemen. Roeland Mulder van de spits L’Ombrage heeft contact met mij opgenomen en nodigde me uit kennis te komen maken en een keer een reisje mee te maken.

Zo gezegd zo gedaan, dus op een woensdagavond ben ik met de auto naar Nieuwegein gereden waar Roeland voor de sluis lag. Na een wederzijds aangename kennismaking en de belofte samen een reis te doen hebben we afscheid genomen en ben ik huiswaarts gekeerd.

Maandag 15 september

En dan is het zover, na veel wikken en wegen, passen en meten hebben we toch een mogelijkheid gevonden om een klein weekje mee te varen. Op maandag 15 september, de L’Ombrage ligt in Evry nabij Parijs met een lading graan voor Corbeil. Ik ben om 13.00 uur in de auto gestapt en 's avonds om 21.00 uur was ik aan boord. Samen gezellig wat gekletst en dan naar bed.

Dinsdag 16 september

Deze dag gaan we onderhoud doen in de ochtend en lossen na de middag. Om half twee komt Bert een graanmonster nemen en om half vier kunnen we onder de zuigbuis. 's Avonds om half acht zijn we leeg. Weer terug naar dezelfde plek voor de overnachting en wachten op het aanbod voor de volgende reis.

Woensdag 17 september

's Ochtends op tijd opgestaan en samen aan tafel ontbeten. Om tien uur komt dan het verlossende telefoontje van Hans van de ELV, we kunnen kunstmest gaan laden in Ribecourt voor Middelburg. Auto aan boord (wel eng de eerste keer), direct alles klaar gemaakt en leeg op naar Parijs!! Deze dag hebben we gevaren tot het donker, ook nog een klein stukje op de radar. Nog even een wijntje gedaan en dan naar bed, we moeten de volgende morgen de eerste sluis om 6.00 uur hebben.

Donderdag 18 september

Vroeg opgestaan en toen we buiten kwamen waren er 's nachts nog twee schepen bijgekomen, dus we lagen als eerste tegen de wal en dan drie dik. Ook Bert was weer van de partij, hij was om half vier aangekomen. Met z’n allen om kwart voor zes de sluis in en varen maar weer. Alle bruggen konden we onderdoor, maar voor de laatste bruggen moesten we ballast zetten in het achterste gedeelte. De auto stond op de luiken en die ging net onder de brugligger door en om vier uur kwamen we aan in Ribecourt. Daar lagen ook wat andere schepen, Aude, Nemo en de Picaro.

Wij hebben de ballast uit het ruim gepompt, het ruim schoongemaakt voor de volgende ochtend, want dan worden we om zeven uur geladen. Eerst even de auto van de luiken af op de kant gezet, dat kan best wel snel! Ook het schip aan de overkant gelegd aan vier meerpalen zonder loopplank. De eigen loopplank uitgelegd en naar de Aude voor een gezellige bbq in het ruim. Ik heb daar kennis gemaakt met andere spitsenkoppels en alleenvarende schippers, erg gezellig. Maar aan alles komt een einde, dus om tien uur terug richting eigen schip en naar bed.

Vrijdag 19 september

Jawel hoor, de Fransen zijn er vroeg bij. Om kwart over zes zijn ze begonnen met de band neer te zetten via welke de kunstmest het ruim ingaat. Wij hebben de luiken opengelegd en om zeven uur stipt stond de eerste van de tien vrachtwagens in de kiepstand en liet het kunstmest op de band lopen. Er komen tien vrachtwagens van elk 31 ton. Uiteindelijk waren we om half elf geladen. Roeland heeft de papieren gehaald en is naar een rustig plekje even verderop gevaren zodat we de auto weer aan boord konden zetten. Een stuk zeildoek over de lading en de auto daarop gezet. Luiken dicht en geen last meer van obstakels op de luiken of het achterdek. Motor aan en varen maar.

Er was een sluis kapot in het Canal du Nord, dus er was een flinke opstopping. Roeland heeft nog even overwogen een andere route te nemen, op en neer in de sluis, en er toch maar door het Canal in. Uiteindelijk bleek de stremming voor ons opgelost te zijn en hadden we niet veel oponthoud. Doorgevaren tot de laatste sluis, die draaide tot zeven uur en het schip voor de volgende sluis gelegd voor de nacht, naast een pousseur.

Zaterdag 20 september

De sluis om zeven uur gepasseerd en we varen weer, sluis in, sluis uit. Dit gaat geweldig, met name door het Canal du Nord touwtje. We hebben de hele dag gevaren tot de laatste sluis. Daar hebben we nog even een zwemmomentje gehad en 's avonds lekker voor de tv gezeten.

Zondag 21 september

Het is alweer de laatste dag aan boord voor mij, morgen roept de plicht weer. Ik ben om half acht even naar de plaatselijke bakker gegaan voor wat brood aan boord, en voor brood voor de dochters en de vrouw thuis. Daar was ook de buurvrouw op de fiets met fietstassen, volgens mij is dat iets puur Hollands, maar wel makkelijk met de pains erin. Roeland had ondertussen eieren gekookt en we hebben aan tafel ontbeten. Om acht uur konden we door de sluis en varen we weer.

Na diverse sluizen en de tunnel, hebben we een plaats gezocht waar we de auto weer op de kant konden zetten. Ik heb twee sluizen terug Annemarie opgepikt van de Picaro, zij moest ook naar Nederland. Samen zijn we naar Nederland gereden. Na Annemarie thuisgebracht te hebben was ik om half tien thuis. Het was een geweldige week, Roeland bedankt voor de fijne momentjes en we doen het een keer over.