Van Terneuzen richting Guignicourt

Vrijdag 14 april

Zoals afgesproken met de schipper van de “L'Ombrage” was ik er om 6.45 uur, nadat we de auto aan boord hebben gezet zijn we direct vertrokken. Op naar Guignicourt.

Hij had cellulose in, dat betekent voor deze maat schepen al gauw een deklast, waardoor je toch minder gemakkelijk van achter naar het voorschip loopt. Voor mij was dit even wennen wegens wij op een koppelverband varen de gangboorden een stuk breder zijn.

Ik moet eerlijk zeggen, deze schipper was na docent wiskunde te zijn geweest toe aan een nieuwe uitdaging, dus baan op gezegd, huis verkocht, spits gekocht en zijn beperkt vaarbewijs gehaald in Frankrijk en varen… super wat een uitdaging.

Via het kanaal van Gent naar Terneuzen zijn we via de ringvaart van Gent de Leie op gegaan. Bij de sluis moeten de schippers nog met de papieren naar boven voor vaargelden, een hele 4,80 euro. Maar daarentegen liggen de scheepvaartkranten er nog voor je klaar. En een gezellig praatje met collega schipper krijg je er hier ook nog bij.

Op de Leie kun je de werkzaamheden al goed zien i.v.m. de uitbreiding van de nieuwe noord zuid route. Straks is het mogelijk om met een 110 m schip naar Parijs te varen. Dit kun je toch onder de spitsen schippers als zorgelijk beschouwen. Bij Harelbeke wordt een nieuwe sluis gebouwd. Hierdoor ontstaat er regelmatig wachttijd om te kunnen schutten.

We kwamen hier in deze sluis samen met de Testudo, dit is een oud leerling van ons. Heel leuk om te zien dat deze leerling zo zijn weg ingeslagen is. Testudo betekent slak, want zo zegt hij zelf, mijn spits vaart als een slak, erg leuk gevonden.‘s Avonds hebben we met zijn drieën boven sluis Comines gelegen.

Zaterdag 15 april

Om 6.30 vertrokken boven de sluis, we wisten dat er nog spitsen onder de volgende sluis lagen dus eerder vertrek was zinloos. Vandaag zijn we op Canal du Nord gekomen, wat voor mij een onbekend stuk was. Hier kun je alleen met Canal du Nord schepen varen, dat betekent voor ons dat we met twee spitsen achter elkaar in de sluis kunnen. Normaal vaart de schipper alleen maar vond het toch wel zeer fijn dat ik aan boord was met het touwwerk.

Waar ik ook versteld van stond dat deze schipper erg veel gebruik van zijn tresco maakte, gehele reis ingepland, iedere sluis dat we even moesten wachten gelijk kijken hoe ver we ’s avonds zouden stranden.

Op een gegeven moment sta ik op het voordek en er kwam nog een tweede spits achter ons in de sluis. Een kabaal en een geschreeuw van achter uit de sluis. Wat was nu het geval de sluis deuren gingen al dicht terwijl de “Elvis” nog aan het invaren was, kwam klem te zitten tussen de deuren, gevolg wat verlet. Dit gebeurt toch wel met regelmaat vertelde de schipper. We zijn tot sluis drie gekomen.

Zondag 16 april

Vandaag tweede paasdag, na gistermiddag veel rond te bellen kwamen we erachter dat vandaag de dag niet geschut werd vanwege eerste paasdag. Het was zo helder water in het canal dat de schippers er ook versteld van stonden. Op een wandeling langs het canal zagen we in het midden van de sluis op de bodem een radar scanner zag liggen, die heeft dus iemand verloren.

Ook kwam ik in gesprek met een spitsenschipper waar ik uitgenodigd werd op zijn schip. Mijn verbazing was toch wel hoe smal zijn gangboord was bij zijn achterwoning. Zelf heb ik schoenmaat 36 maar deze kwam klem te zitten in de breedste zin van het gangboord(tje) achterop. Zo knap hoe behendig de schippers over hun dekken lopen. Zelf moet ik er nog erg aan wennen.

Maandag 17 april

We kunnen weer vertrekken, we lagen met drie spitsen beneden de sluis, dus de eerste schutting om zeven uur moesten we wachten. (Heerlijk die tijden in Frankrijk, kan er zo aan wennen, is heel wat anders dan dag en nacht geram zoals wij gewend zijn.)

Vandaag krijgen we een tunnel, het varen is erg leuk, net een jacht waar ik mee vaar (voor mijn doen dan). Alleen wat mij opvalt door die celluose heeft hij deklast waardoor het schip snel gaat schommelen op reactie van roer geven, dus erg rustig van sb naar bb en andersom….. daar moest ik de eerste dag nogal erg aan wennen….

Ik moet zeggen wat ik erg leuk vond is dat ik zeer veel mocht varen en daar heb ik veel van geleerd. Dit is toch iets anders dan met een koppelverband van 186 meter.

Een tunnel bevaren was voor mijn niet onbekend, maar deze heeft iets specifieks. In het midden van de tunnel staan verkeerslichten, rood dus wachten, en ja hoor er kwam een schip van de andere kant, passage midden in de tunnel, dat heb ik nog nooit mee gemaakt. Dit geldeelte was extra verbreed, maar de rest van de tunnel was smal. Ook viel mij op dat ze bijna volle poele door de tunnel gaan, gang is alles zullen we maar zeggen.

We zijn ’s avonds tot sluis 11 gekomen.

Dinsdag 18 april

Bij sluis 19 op het Canal du Nord zijn wij linksaf gegaan de Canal latéral à L'Oise op. Hier worden de sluizen al een stuk kleiner, nog wel breed maar op spitsen lengte correct. Gauw nog tussen de sluizen door een 12 strengs touwtje splitsen, gelukkig kon ik wat terug doen.

Bij Abbecourt gaan we sb uit Canal de L’Oise à l'Aisne op. Hier hebben we nu echt te maken met spitsen afmetingen qua sluizen. Erg leuk om te zien zoals de schipper weet bij elke sluis hoe zijn touw werk moet staan omdat hij normaal alleen vaart.

De kunst is om zonder kopschroef de sluis in te gaan. Mijn vaarkunst was iets anders dan die van de schipper, maar zo leerden we van elkaar. Om de sluis correct in te varen zonder kopschroef geeft de een aan de ander die aan het varen is de afstanden door d.m.v. in het gangboord te staan.

De brughoogtes zijn nu toch echt 3.50 m dus er werd ballast gezet om van mijn mini geen cabriolet te maken. 0.20 cm ballast zou genoeg zijn volgens de schipper, maar moet eerlijk bekennen dat je hier merkt dat deze schippers lage bruggen met weinig marge harder passeren als wij met meer marge op de containers. De schrik zit er bij mij goed in, maar gelukkig kwam mijn mini aan het einde er goed vanaf.

’s Avonds ben ik richting huis gereden, gelukkig lag mijn man in Antwerpen waar ik om half 12 aan boord kon gaan.

Al met al een heerlijke leerzame week gehad, zou graag in de toekomst een verdiepende stage hierin willen doen, er is nog zo veel te leren in de spitsen vaart. Roeland mag ik je hartelijk danken voor de leerzame en gezellige week, heb het erg naar mijn zin gehad, wat een gastvrijheid.

Het zal altijd mijn droom blijven om eens met een spits te varen.