Reis 4: Parijs - Antwerpen

Vrijdag

Na een vrij lange tijd thuis te hebben gezeten, werd ik deze week gebeld door Stefan. Ik kan vandaag met de trein naar Parijs komen om met Stefan koolzaad te laden bij Saint Ouen l'Aumone. De koolzaad moet naar Antwerpen gebracht worden. Op het centraal station was ik mooi op tijd, alleen de trein niet, die kwam pas 50 minuten later. Stefan had mij telefonisch uitgelegd welke metro ik moest nemen vanaf station Gare du Nord - Parijs, om naar het schip te gaan. Voor ik het wist was ik bij het schip. Aan boord heb ik iets gegeten, om vijf uur moesten we weg van de steiger i.v.m. een passagiersschip. We hadden besloten om maar alvast richting de laadplaats te varen, omdat het in Parijs niet zo rustig lag. Tijdens het varen heb ik spaghetti gekookt.

In de haven van Genneviliers, waar ik vorige reis met Stefan ook heb gelegen, hebben we het schip vastgelegd. Hier hebben we gegeten en de nacht doorgebracht.

Zaterdag

Omdat we maandag pas de koolzaad hoeven te laden, vlakbij Pontoise, hebben we lekker uitgeslapen. Na een ontbijtje zijn we gaan varen richting Conflans, waar we naast een ander schip zijn gaan liggen. Stefan wist dat er in dit dorpje een scheepvaartmuseum zat, hier zijn we vandaag naartoe gegaan. Het Musée de la batellerie was gemakkelijk te vinden door een aantal bordjes.

In het museum kon je heel veel modelschepen zien, oude kaarten, modellen van sluizen- en dammen, een maquette van Lyon en nog veel meer. Toen we dachten alles te hebben gezien, kwamen we er achter dat er nog een soort binnentuin was waar allerlei oude spullen van schepen lagen.

Ook was er een soort kleine spits waarvan alleen de achterkant er lag. Deze "spits" had een schroefas die kon knikken als het ware, met daarachter nog een stuk roer. Dit heb ik nog nooit eerder in de binnenvaart gezien, ik wist wel dat men dit systeem bij jachten en speedboten wel eens gebruikt.

In het schip zag ik een hele oude 1-cylinder Industrie staan, prachtig om te zien. Helaas lag de motor deels uit elkaar en was hij niet draaiend te zien. Ik vond het erg jammer dat zo iets moois weg gemoffeld in een hoekje van dit museum stond, in niet de beste staat.

Zondag

Weer lekker uitgeslapen en daarna vertrokken richting de laadplek. Onder het varen heb ik de accu's bijgevuld met gedemineraliseerd water en de luiken afgespoten. Ik mocht van Stefan een heel stuk varen op de l'Oise. Eenmaal op de laadplaats aangekomen heb ik de pomp aan gezet om het ballastwater uit het schip te pompen. Hierna hebben Stefan en ik de IBC tanks (ook voor ballast) leeg laten lopen. Met de autokraan hebben we de tanks uit het ruim gehesen en op het dek gezet. Nu kon het ruim mooi nog even drogen met het lekkere weer. We waren laadgereed tegen de avond. De schotel hoefde wonder boven wonder niet gesteld te worden voor tv ontvangst. Na het avondeten hebben Stefan en ik naar de Deutz Generator gekeken, deze wilde niet meer starten. Na een hoop te hebben gecheckt en wat gepruts vroeg ik aan Stefan of het misschien aan de stopmagneet kon liggen. Toen heeft Stefan deze met de hand ingedrukt en startte ik de motor, dit werkte wel. Wat nu de precieze oorzaak is dat hij niet start was ons nog niet duidelijk. Stefan had besloten de generator een andere keer helemaal na te laten kijken, dan kan de monteur meteen de Lister nakijken.

Maandag

We stonden eerder op dan verwacht, er stonden twee vrachtwagens klaar om ons te gaan laden. Na een praatje met de chauffeurs en een paar boterhammen later arriveerde de controleur. Terwijl Stefan het papier werk regelde met de controleur legde ik het ruim vast open. Het laden kon al snel beginnen, de eerste vrachtwagen reed achteruit met twee wielen over de kade (hangend boven het schip). Terwijl ik dit zag gebeuren riep ik: "ho, stop!" tegen de chauffeur van de vrachtwagen. Later vertelde de chauffeur dat dit "normaal" was en gewoon kon, tenminste dat is wat ik van zijn Frans met gebaren begreep. Tijdens het laden arriveerden er nog twee vrachtwagens. Nadat alle vier de wagens leeg waren vertrokken ze weer. Nu hadden Stefan en ik even de tijd om alle lading die boven de den en de luiken uit stak te verdelen, heel veel schepwerk dus. Dit ging zo door tot we vol zaten, 21 vrachtwagens met gemiddeld +/- 28,5 ton per wagen. 28,5 * 21 = 598,5 ton. Het was nu al laat in de middag, Stefan voer meteen weg terwijl ik het schip schoon spoot. Heel het schip zat onder koolzaad en een soort vliesjes.

Dinsdag

De woning was niet heel erg schoon meer, grote schoonmaak dus! In de middag zijn we op de l'Oise bij een bunkerschip langszij gegaan, niet voor gasolie maar om een dekzeil voor de bijboot te kopen. Nadat ik de woning schoon had gemaakt ben ik de kop gaan soppen en de luiken af gaan spuiten. Beneden in de machinekamer voorop heb ik ook naar de schroefas van de kopschroef gekeken. Deze lekte een beetje, dus heb ik hem wat extra vet met de vetspuit gegeven. Vandaag hebben we nog een heel stuk gevaren op het Canal du Nord en zijn vlak voor de sluis Languevoisin - 15, bij Hombleux, beland. 

Woensdag

Het dekzeil wat we gisteren gekocht hebben ging ik vandaag over het bijbootje doen. Eerst heb ik hem nog even schoongemaakt. Na een tijdje proberen kreeg ik het er maar niet overheen, dus ik naar Stefan om te vragen of dit wel de goede was die we hebben gekocht... Ja ja, het is wel dat type. Bleek hij andersom te moeten :p Nu ik toch bezig was met soppen heb ik ook de woning, stuurhut en de gangboorden gesopt. In de tunnel "souterrain de Ruyaulcourt" heb ik in de machinekamer een schakelaartje in een paneeltje van het dashboard gezet. Op deze schakelaar komt de ruitenwisser. We zijn net niet uit het Canal du Nord gekomen, morgen nog maar twee sluisjes...

Donderdag

Om 6 uur zijn we opgestaan. Bij het koffie zetten was ik nog niet helemaal wakker. Na een mislukte slappe koffie te hebben gezet, heb ik het nog een keer geprobeerd. Nu was de koffie zelf goed, doe ik in de eerste kop geen koffiemelk, maar chocomelk. Ik had geen zin meer om nieuwe te zetten, dus nam ik degene met choco (smaakte helemaal niet slecht). Al snel waren we uit het kanaal en gingen we de Schelde op. Ook kwam ik nog langs Valenciennes, de losplek van de eerste reis op de Picaro. In de machinekamer voorop ben ik de schroefas van de kopschroef gaan schoonmaken. Ik heb de oude waterstofzuiger van achter voorop in de machinekamer gezet, mocht de schroefas wat water lekken dan is het nu makkelijker om op te ruimen. In de avond hebben we België bereikt. Het aanleggen ging niet erg gemakkelijk, de bolders op de kade stonden wat ver uit elkaar. Hierdoor stond het touw voorop erg lang of juist achterop, na ongeveer drie keer verhalen lagen we een beetje naar ons zin.

Vrijdag

Weer vroeg vertrokken uit België richting Terneuzen. Op het kanaal van Gent naar Terneuzen mocht ik een stuk varen van Stefan. In Terneuzen kwam de vriendin van Stefan aan boord, eerst heeft Stefan met haar nog wat boodschappen gedaan. Toen ze boodschappen aan het doen waren kwam de matroos van Stefan nog even langs en toevallig ook Stefan's vader nog even. Nadat Stefan terug was met de boodschappen, hebben we zijn auto aan boord gehesen en zijn we vertrokken richting Antwerpen. In de Zandvlietsluis moest ik bij de sluismeester even een bewijs halen met hierop het tijdstip dat we in de sluis waren. Dit is voor de volgorde van lossen, wie het eerst komt wie het eerst maalt. We waren aan de late kant in Antwerpen vlakbij de losplaats. Hier hebben we eerst de auto op de wal gezet en daarna hebben we het schip langszij bij iemand anders gelegd.

Zaterdag

De dag is lekker rustig begonnen, ik heb al mijn spullen bij mekaar gezocht en mijn tas ingepakt. Op de computer heb ik gezocht welke trein ik nodig had om naar Rotterdam te gaan. Na een praatje met de buurman bracht Stefan mij met de auto naar Antwerpen Centraal. Hier heb ik een kaartje gekocht om met de trein naar Rotterdam te gaan. Stefan laat zijn schip nog even liggen waar hij ligt, en gaat later op de dag met zijn vriendin naar huis. Donderdag moet Stefan waarschijnlijk pas lossen, en er zijn nog een paar schepen voor hem, vandaar dat het schip nog even in Antwerpen kan blijven liggen.

Volgende reis >