Voyage 4: Reims - Pogny - Chauny

Nadat Henny van de Westropa mij in Charleroi had gehaald, reden we verder naar Reims, waar Janarie al rollen staal had gelost. Eenmaal aan boord de bijboot overboord gezet en naar de spits Shiva gevaren, waar we met z'n allen op het roefdek hebben gegeten. Het was een gezellige avond.

Volgende dag moesten we leeg naar Pogny dus moest voor de lage bruggen de stuurhut afgebroken worden. Wat een hele leuke ervaring was, door het mooie weer en een mooie omgeving.

Henny heeft vandaag laten zien hoe je het best in een spitsensluis vast kan maken. Omdat we vandaag 19 sluizen doen kan ik dus goed oefenen. Tussen de sluizen door heb ik vandaag ook het achterdek en de gangboorden naast de woning geschuurd en bijgeplekt. Eenmaal aangekomen in Pogny hebben we de stuurhut er weer op gezet en daarna nog lekker gezwommen. Ook kwamen we een stuk touw in de schroef tegen wat we er uit gesneden hebben, nu konden we er nog goed bij. (En de muggen goed bij ons...)

Eigenlijk zouden we pas donderdag laden, maar de silobaas zei dat het ook vandaag kon. Dus hebben ik en Janarie nog snel wat purschuim tussen de kieren van het nieuwe stukje houten vloer gespoten. Daarna kon het laden van de 265 ton gerst beginnen. Janarie en ik hebben samen het schip geladen, waar ik veel van heb geleerd. Waar hoeveel moest komen en ijken opnemen. Eenmaal geladen het schip afgespoten, het achterdek nog een keertje bijgeplekt tussen de sluizen door, en gevaren. Later in Reims aangekomen, daar vast gemaakt en stukje gaan fietsen. Daar zag ik Rens en Bart liggen van de spits Veridis Quo. Daar een gezellige en leerzame avond gehad.

Volgende dag ging Henny de kinderen halen dus stonden ik en Janarie er alleen voor. Gelukkig heb ik de sluizen vaak voor gedaan zien worden en ging het goed.

De volgende dag werden de sluizen ietsje groter. Vandaag zei Janarie dat ik de sluizen zelf maar moest in en uitvaren wat wel goed ging totdat de Picaro kort voor de sluis lag. Omdat het langs de kanten ondiep was en ik niet kon sturen omdat de kont nog in de sluis zat schoven we langs elkaar. Janarie vertelde dat zoiets op een heel ondiep kanaal normaal is, maar hier niet nodig had geweest.

Volgende dag hebben we de autokraan geschuurd en bij geplekt en de rest van de dag gevaren tot een uur of zeven, toen de sluis dubbelrood sprong. Omdat het morgen een feestdag is schutten de sluizen niet. 's Avonds bij de buurman smullen van de bbq.

Morgen rijdt Henny weer richting Nederland en ga ik ook weer van boord. Deze reis heb ik het erg naar mijn zin gehad en vooral heel erg veel geleerd.