ELV

Dinsdag 15 januari

Buiten was vannacht een hoop sneeuw gevallen. Eerst zou ik met de trein naar Dordrecht gaan maar gelukkig wilde mijn vader mij brengen met de auto. In Dordrecht zag ik eerst Rens zijn schip liggen, de Picaro lag als derde schip naast Rens. Na een bakje koffie vertrok mijn vader weer en liet Rens zijn schip aan Thijs en mij zien. Daarna ben ik met Thijs langs het ELV kantoor geweest, hier heb ik de ELV-medewerkers ontmoet en hebben we wat binnenvaartbladen afgeleverd. Rond de middag zijn we uit de Kalkhaven vertrokken richting Moerdijk. Ik zag het opleidingsschip de Prinses Beatrix nog varen onderweg. Na de Volkeraksluis hebben we bij Dintel gebunkerd en we besloten om hier in de vluchthaven vast te maken. Morgenvroeg vertrekken we zodat we het tij morgen mee hebben.

Woensdag 16 januari

Rond zes uur zijn we vertrokken in het donker. De radar kon meteen aan want we zaten al vrij snel in nevel/mist. De mist was op sommige plekken zo erg dat de kop van het schip soms bijna leek te verdwijnen. Om één uur waren we vlak voor de Royersluis, hier kwamen we de spits l'Ombrage tegen. Samen met de l'Ombrage hebben we gewacht op de eerst volgende schutting naar buiten. Volgens de sluismeester konden we rond twee uur de sluis in, om tien over drie lagen we er pas in. We voeren maar kort samen met de l'Ombrage omdat zij via Brussel voeren en wij niet. We waren net iets te laat om te schutten bij Merelbeke. In de sluis hebben we vastgemaakt, de touwen moest ik erg lang en slap vastzetten. Het was namelijk nog hoogwater en omdat het water vannacht nog een stuk zal zakken moeten we het schip niet te strak vastmaken.

Donderdag 17 januari

Vanaf Merelbeke zijn we verder gaan varen. De touwen stonden inmiddels al strak met het lage water. De radar mocht weer volop draaien want vrijwel heel de dag was er weinig zicht vanwege mist. Naast het slechte zicht begon de dag ook erg koud met -8, het condens op de ramen binnen bevroor zelfs. Ik mocht door Doornik varen net als bij de Westropa alleen nu de andere kant op, ziet er toch weer anders uit. In de namiddag vroor het wat minder. Bij Neptunia wilden we nog 500 liter gasolie bijtanken. De pomp deed het niet dus kwam er een bunkerbootje van Neptunia langszij om de gasolie aan boord te pompen. De man die voer in het bunkerbootje gaf alleen maar vol gas of niets, wat zorgde voor water in het gangboord. Inmiddels is dit een kleine ijsbaan geworden. Ik mocht lange stukken varen vandaag en zeker op dagen zoals deze is het een mooie gelegenheid om beter radar te leren varen. Voor de sluis van Bruay lag al een afvarend 110m schip dus moesten we iets verder voor de sluis vastmaken.

Vrijdag 18 januari

We voeren vandaag voor de verandering eens met goed zicht en bijna heel de dag zonder radar. De kou is iets minder geworden maar het vriest nog wel. Voordat we de tweede sluis (van Canal du Nord) in konden moesten we eerst ongeveer tweeeneenhalf uur wachten op schepen die voor ons waren. Het zonnetje scheen dus hebben Thijs en ik de luiken sneeuwvrij gemaakt. Het dooide ook nog een beetje maar niet voor lang. Tijdens het stil liggen voor de sluis ben ik even naar het postkantoor gefietst om schoolwerk op te sturen van deze stage. Voor sluis nummer zes zijn we gaan liggen.

Zaterdag 19 januari

Na de tunnel Ruyalcourt was het erg druk. We konden vaak lekker dobberen of vastmaken om te wachten tot we de sluis in konden. Thijs en Annemarie kwamen veel ELVers en bekenden tegen. Ik was net lekker bezig om het dek met de luiwagen sneeuwvrij te maken en opeens brak de bezem van de steel. Later op de dag heb ik de bezem gerepareerd met een schroefje. De plastic led omhulseltjes van de omvormer waren ook kapot en deze heb ik met lijm weer kunnen repareren. Echt een reparatie-dag!

Zondag 20 januari

Veel sneeuw, bijna heel de dag sneeuwde het. Het dek kon ik wel bij elke sluis vegen, bij elke sluis erna was het weer wit. Het touw begon nu echt bevroren te raken. Het touw viel zelfs een paar keer van de bolder in de sluismuur doordat het zo stijf was. Het overzetten van het touw bij het zakken viel ook niet altijd mee. Terwijl Thijs de sluis uitvoer mocht ik het roer overnemen, ik keek alvast op de kaart of er andere schepen in de buurt zaten en naar de volgende sluis. Ongemerkt liep het schip al snel richting de sluismuur, gelukkig niet/nauwelijks geraakt maar wel een touwtje van het wrijfhout omdat deze bleef haken achter een hoek van de sluismuur. Echt een sloop-dag!

Maandag 21 januari

We konden alleen schutten in de sluis van Janville, terwijl Thijs en ik naar de sluis voeren haalde Annemarie nog even brood bij de bakker naast de sluis. De sneeuw is flink gaan dooien. Bij sluis Boran probeerde ik even een balletje sneeuw te rollen, binnen vijf minuten stond er een sneeuwpop. Echter stond de pop geen vijf minuten want hij viel om. De sluis erna verliep het uitvaren niet zo soepel door mij. De buurman voer voor ons de sluis uit en drukte het schip naar de remming, misschien speelde de snelheid ook wel mee. Thijs was aan het telefoneren en draaide tegelijk met de kopschroef de kop af terwijl ik het roer 70 graden naar bakboord deed met wat gas erbij. Zo kon ik verder varen zonder te raken gelukkig. Het laatste stukje begon het zicht wat minder te worden en heb ik de radar maar aan gezet. Rond zes uur vonden we een mooi plekje in Conflans naast een verlengde spits. Thijs wist dat hier een kebabzaak in de buurt zat, erg lekker hoor!

Dinsdag 22 januari

Vandaag moesten we het laatste stukje varen naar de losplek in Bonneuil. Op de Seine stond wel wat stroom maar niet zo veel als op de Rhône (vorige reis).

In Parijs op de Seine is een stuk waar alternat is (eenrichtingsverkeer), elk uur en twintig minuten daarna mag de opvaart door het alternat. Om het alternat nog te halen en niet een uur later er doorheen te gaan gaf Thijs wat gas bij. Pont Neuf was een van de zwaardere bruggen om doorheen te varen. Na de tweede sluis op de Marne hebben we het schip vastgemaakt, het ligt hier wat mooier dan bij de losplek.

Woensdag 23 januari

Thijs meldde zich via de telefoon bij het bedrijf waar we moeten gaan lossen. We moeten toch echt bij de losplek liggen en niet vijf minuutjes verderop. Dus touwen los en een klein stukje verderop weer vastmaken. Er was al een spits aan het lossen en er lag nog een spits en een pousseur klaar om te gaan lossen. Wij mogen na deze schepen lossen, morgen waarschijnlijk. Van de schipper van de pousseur mochten wij aan de kade liggen waar hij lag en dan komt hij bij ons langszij, zodat wij het schip niet hoeven te verhalen als hij aan de beurt is voor het lossen. Omdat we toch niet meer vandaag hoeven te lossen zijn we naar Parijs gegaan. In Parijs hebben we gelopen langs bijna heel het kanaal Saint Martin. Dit kanaal snijdt als het ware een stukje Seine af, een mooi kanaal om te zien, met veel pleziervaartschepen in de haven. Het kanaal loopt ook een groot deel ondergronds door een tunnel, wanneer je 'over' het kanaal loopt heb je dit helemaal niet door. Boven het kanaal zit de weg, een soort park en speeltuintjes. Annemarie ging naar een nieuwjaarsreceptie van de VNF, Thijs en ik zijn de stad in gegaan.

Donderdag 24 januari

De pousseur was tegen half elf klaar met lossen. Thijs had de kont schoongemaakt en ik de kop, vooral de waterlijn was vies. Het ruim hadden we ook maar vast opengelegd zodat het lossen meteen kon beginnen als wij aan de beurt waren. Wij mochten echter niet na de pousseur lossen maar pas na een canal du nord schip dat bij ons langzij gekomen was. Dit schip had de 23e als losdatum en wij niet.

Vandaar dat we naar het Musee d'Orsay zijn gegaan. Dit was vroeger een treinstation. In dit museum stonden vele beelden, schilderijen, oude meubels en andere 'oude' kunst. Eigenlijk kijk ik bijna nooit naar schilderijen maar in dit museum zag ik toch wel een aantal erg mooie schilderijen. Het museum was heel erg groot en er was heel veel te zien, je kwam ogen te kort.

Hierna zijn we wat gaan eten in een klein restaurantje in de buurt van het museum. We waren het restaurant nog maar net uit en we werden onderweg alweer gevraagd door verschillende restaurant eigenaren om bij hen te komen eten.

Donderdag 24 januari

De afgesproken tijd dat het lossen zou gaan beginnen werd niet nagekomen. Ik zou eerst het begin van het lossen, voordat ik zou vertrekken, nog meemaken. Maar zelfs toen ik vertrok was er nog niemand, laat staan dat er een kraan was. Gisteren had ik al een kaartje geboekt om met de bus naar Rotterdam te gaan. Doordat ik met Thijs en Annemarie al de stad in geweest was, wist ik nu al aardig hoe het allemaal werkte met het openbaar vervoer hier, dus ging ik met de metro naar Parijs. Vanaf Parijs kon ik met de bus naar Rotterdam, s'avonds was ik weer thuis. School begint weer bijna en de stage zit er alweer op. Nog een half jaar school en dan zijn alle papieren om te mogen varen binnen!

Zelf heb ik het tijdens mijn stage erg naar mijn zin gehad en wil bij deze meteen mijn 'leermeesters & leermeesteressen' heel erg bedanken voor al hun tijd & enthousiasme. Het was een geweldige ervaring om het spitsenleven te leren kennen en heb tijdens deze stage naast alle gezelligheid natuurlijk ook een hoop over het varen en ondernemen geleerd. Het varen in Frankrijk is niet altijd even gemakkelijk heb ik gemerkt... Ondiepte's, achterstallig onderhoud, slechte kade's en zo weet ik er nog wel een paar. Maar juist dat maakt het varen hier een echt avontuur! Geen dag is hier hetzelfde. Wanneer je aan boord wakker wordt met een schitterend uitzicht en een warme pain au chocolat op je bord ben je al het achterstallige onderhoud alweer snel vergeten. Het varen door al de leuke sluisjes die geen van alle hetzelfde zijn zal me ook zeker bij blijven, hoewel ik onderhand wel de tel kwijt ben geraakt...

Hopelijk was het lezen van alle logboeken leuk. Nu ga ik de schoolbanken weer even in om mijn opleiding succesvol af te ronden en wie weet tot op mijn schip!

Groetjes,

Thomas