Vandaag ben ik aangekomen in Avignon, na een lange busreis. De bus heeft mij net buiten de stadsmuren afgezet, bij het busstation. Piet van de Traveler heeft mij daar opgehaald, samen met hem ben ik door het centrum van de stad naar het schip gelopen. Nog even snel een kop koffie gedronken en daarna met Piet in de auto naar de Picaro. De Picaro lag een stukje verder in Le Pontet te laden. Daar aangekomen hebben we nog een vijg gegeten die bij de verlader aan de boom hing.
Het ruim was toen ik aankwam al voor de helft gevuld met rijst, dit was vrijdag en deze morgen geladen. Er moesten nog vier vrachtwagens komen, helaas hebben we de laatste twee niet gezien deze dag. De grote baas van Giocantie, de bevrachter, is zelfs nog langsgekomen omdat Thijs liggeld wilde. Liggeld is geld wat je krijgt als schipper wanneer het laden langer duurt dan afgesproken is. Uiteindelijk zijn Thijs en de grote baas overeengekomen dat wanneer we morgen voor 12 uur geladen zijn dat ze dan de helft van het liggeld moeten betalen i.p.v. het hele bedrag.
Annemarie heeft uitgelegd waar alle knoppen e.d. voor zijn in de stuurhut. Na de uitleg ben ik met Thijs de machinekamer in gegaan en heb ik samen met hem de accu´s bijgevuld met gedemineraliseerd water, dat is beter dan gedestilleerd water.
Tegen het eind van de middag zijn we door Piet van de Traveler weer opgehaald met de auto. In Avignon heb ik samen met Thijs een simkaart gehaald zodat ik internet heb op mijn Ipad. Na een wandeling door de stad zijn we weer naar de Traveler gegaan, waar de maker van www.spitsen.be ook was aangekomen, met aanhang en Elise (die op de Picaro op vakantie is). We hebben er wat gedronken op mijn verjaardag, die vandaag is. In de avond zijn we met z'n allen heerlijk gaan eten in Avignon. Daarna bracht Thijs met het bijbootje, dat nog bij de Traveler lag, het bezoek naar de camping en tenslotte zijn Thijs, Annemarie en ik met het bijbootje teruggevaren naar de Picaro.
's Ochtends ben ik om ongeveer 8:30 opgestaan, omdat er een vrachtwagen kwam. We hebben de luiken geopend en zijn begonnen met laden. Al snel was de vrachtauto leeg. Na enige tijd te hebben gewacht arriveerde de laatste vrachtauto, om 1 uur, wat betekent dat we geen half liggeld meer vragen maar het volle bedrag. Thijs vertelde mij dat het laden zelfs in een dag kan, maar dat in Frankrijk alles anders gaat (vaak minder georganiseerd). Eenmaal geladen hebben Thijs en ik de rijst nog een beetje verdeeld zodat we de luiken konden sluiten.
Even later zijn we terug gevaren naar het centrum van Avignon. Langs de kade was het net te ondiep om strak langs de wal te liggen, nu we geladen waren. Om hier toch te kunnen blijven liggen hebben we de touwen erg strak gezet aan de voorkant, zodat het achterschip bij de ondiepte een beetje van de wal af bleef. Toen kwam de Traveler langszij. Uiteindelijk lagen we goed en zijn we gaan lopen in Avignon. Tegen de avond zijn we massaal op zoek gegaan naar een pizzeria. Thijs en ik zijn de pizza´s af gaan halen. Omdat we weer met het zelfde grote gezelschap waren als gisteren hadden we alle smaken pizza´s en enkele zelfs dubbel!
Vandaag zijn we begonnen met de rijst reis vanaf Avignon of PK 241,5 van de Rhône. Bij Bollène ben ik door de hoogste sluis van Frankrijk gegaan, waar je 26 meter kunt schutten (omhoog of naar beneden kunt gaan). Gelukkig hebben ze hier bolders die met de waterstand mee gaan, waardoor je de touwen niet steeds hoeft over te zetten.
Na deze sluis heb ik de brandstofverbruikmeter leren gebruiken met behulp van Thijs. Ik heb samen met hem een aantal gegevens opgeschreven, dit zijn het aantal toeren van de motor en de daarbij horende snelheid, brandstofverbruik in L/h (Liter per uur) en brandstofverbruik in L/mijl. Al deze gegevens heb ik opgeschreven vanaf 1000 RPM en daarna 1100 RPM, 1200 RPM, 1300 RPM enz. t/m 2000 RPM. Na dus enige tijd varen en notitie´s maken heb ik alle getallen in een tabel gezet en berekend welk toerental het zuinigste is, welk het minst zuinigste is en met welk toerental je het snelste op je bestemming bent.
Na al het reken- en schrijfwerk zijn we beland in Donzere of Point Kilometrique 169. Hier hebben we een wandeling gemaakt van ongeveer 9 km door de bergen en heb ik allerlei plantensoorten ontdekt en geproefd! Elise vertelde mij dat ik een andere soort vijg had, en deze gewoon kon eten. Deze 'vijg' vond ik erg vies... het was dus een walnoot... Wat een leerzame dag. Na die wandeling waren we natuurlijk hongerig dus hebben we lekker gebarbecued. Op de plek waar we lagen kon je alle sterren en dingen in de lucht erg goed zien, dus heb ik meteen weer het een en ander geleerd over sterren, zwarte gaten, de zon, planeten en nog veel meer.
Redelijk vroeg zijn we vertrokken uit Donzere richting Gervans, PK 87,5. Onderweg is het me zonder excel op mijn Ipad gelukt om toch een grafiekje uit de tabellen te krijgen! Tevreden was ik niet dus heb ik gevraagd of ik op de computer met excel een nieuwe mocht maken. Dit ging toch een stuk beter en er was goed te zien dat 1400 RPM een gunstig toerental is op de Rhône. Met dit toerental vaart dit schip naar verhouding het zuinigste en is de reistijd ook het meest gunstig. De tabel is nog niet heel erg uitgebreid maar je kunt wel de gegevens erg eenvoudig veranderen bij het blad 'gegevens'. De uitkomsten zijn natuurlijk afhankelijk van o.a. de gasolieprijs, je vrachtprijs, enz.
Tijdens het varen zijn we een oude gezonken tractie sleepboot die vroeger op stoom werkte tegengekomen. Deze schepen werden vroeger gebruikt om andere schepen te slepen over de Rhône.
Elise had nog een boek geleend van Piet, genaamd: het S.A.S. survival Handboek. Tot zo ver vind ik het een erg leuk boek en werd ik wat enthousiast over vuur maken zonder aansteker. Vuur maken met alleen hout en dingen die je in de natuur vindt. Thijs zei dat Elise en ik het vuur van de bbq moesten aanmaken zonder aansteker, de voorwaarde was wel: geen vuur, geen eten! Wel had hij mij verteld waar het vergrootglas lag maar dat werkte helaas niet omdat we vlak voor de sluis lagen en daar geen zon meer was toen we aankwamen. Na lang proberen en verschillende manieren te hebben geprobeerd 'de vuurzaag, vuurboor, ploeg e.d.' kregen we rook! Helaas is waar rook is GEEN vuur. En geen vuur was geen eten...
Toen hebben we de methode vuurboor maar heel letterlijk genomen, normaal draai je dan een stokje heel de tijd heen en weer met je handen totdat het stokje wat je draait zo heet is dat je er droog gras of andere brandbare dingen mee aan kunt steken. Maar nadat we steeds alleen rook kregen, na 3 uur lang proberen, heeft Thijs zijn Bosch huis tuin en keuken boormachine gepakt. Maar weer alleen rook en uiteindelijk een bijna lege accu. Toen de professionele Metabo boor op netstroom geprobeerd, dit gaf veel meer rook maar weer geen vuur. En dan zijn de Youtube filmpjes voor het slapen wel heel erg frustrerend waar die scouts zo een vuurtje hebben binnen 5 minuten.
Wonder boven wonder kwam Elise dit keer voor 9 uur uit bed! Normaal komt ze rond 11 a 12 uur uit bed. Zonder eten naar bed gaan is dus een aanrader voor de mensen die niet vroeg het bed uit kunnen komen!
We zijn vertrokken vanuit Gervans naar Lyon. In de ochtend heb ik voor de eerste keer een echt vaartijdenboek ingevuld, wat ik best eenvoudig vond. In het kanaal van Pierre Bénite heb ik gevaren, strak langs de wal om gasolie te besparen. In deze sluiskanalen bevinden zich ook waterkrachtcentrales, waardoor er soms veel stroming is.
We hebben aangelegd vlakbij een heel groot winkelcentrum met grote touch screen tv's met alle informatie over het winkelcentrum, en kassa's waar je zelf geld in kan doen waarna het apparaat zelf kan wisselen. Tijdens het BBQen fietste er een man langs met een fiets en een soort fiets aanhanger vol met spullen. Ik zwaaide naar hem en hij kwam meteen een babbeltje doen. Hij vertelde dat hij op reis was en al erg veel gefietst had, hij kwam namelijk uit Polen en vroeg de weg naar Rome. Deze man volgde de rivier maar waar hij nu was liep de weg dood. Na deze lekkere BBQ zijn we lekker naar bed gegaan.
In Lyon verblijven we nu een dagje om te wachten op de Traveler, die nog achter ons is omdat zij later zijn gaan laden, zodat we samen naar Valenciennes kunnen varen.
We zijn gaan wandelen en een trap op gegaan, toen ik (bijna) boven was vond ik het al een hele prestatie. Nog geen 20 m verder begon de volgende trap die minstens drie keer zo lang was. Eenmaal boven aangekomen had je een prachtig uitzicht over grand Lyon. Een paar foto's maken natuurlijk en de kerk die daar staat ook bekeken. Naast de kerk zit een museum waar we zijn geweest met allerlei stenen, gereedschappen, mozaïek werken en nog meer dingen die gevonden waren in de buurt van Lyon. Naast het museum zit weer een oud Romeins theater waar we doorheen zijn gelopen. In het open lucht theater konden de Romeinen al voor 30 a 40.000 man spreken zonder versterker, speakers e.d. De Romeinen gebruikten de weerkaatsing van het theater waar de mensen konden zitten om het geluid te versterken. Na het museum zijn we naar beneden gegaan en hebben we iets gedronken.
Beneden hebben we weer een heel stuk gelopen en veel winkeltjes gezien. We zijn over een groot plein gelopen waar een hele grote foto expositie was, dit was niet zomaar een foto expositie maar een waarbij je het uitzicht kon zien vanaf het water. Je kon als het ware lopen over de rivier alsof je over de Saône vaart door Lyon. Op de terug weg hebben we een terrasje gepakt, toen zag ik trouwens nog allemaal motorfietsen wheelies maken (op hun achterwiel rijden) door de stad! Tegen de avond waren we terug gegaan en zag ik toevallig weer de man met de grote fiets die waarschijnlijk de weg nog niet kon vinden. We hebben natuurlijk weer gebarbecued, samen met onze buurtjes.
Na een lekker ontbijt is Thijs met Suzanno twee fietsen gaan huren en zijn we naar een brocante, een soort markt, gefietst. Ik ging op de vouwfiets van Elise. Toen ik een heuvel op ging en kracht op de trappers zette hoorde ik iets breken en de fiets was opeens veel minder stabiel en het frame leek te buigen. Ik dacht dat de lasnaad gebroken was maar gelukkig was het maar een pinnetje voor het opvouwen die los was geschoten door mijn gigantische beenspier kracht. Op deze brocante kon je erg veel vinden, van meubilair tot dubbel loops shotguns. Deze markt was erg leuk en redelijk groot, Annemarie heeft hier een mooi schilderij met 2 spitsen gescoord en een boekje over de spitsenvaart. Ik heb er niets gevonden, nadat we heel de markt af waren gegaan hebben we er iets gedronken. Thijs heeft nog een schilderij- fiets- vervoersvisnet gekocht om het kunstobject mee terug te vervoeren. Aan boord hebben Annemarie en Elise dit schilderij opgehangen bij de eettafel. Nadat we de huurfietsen terug hadden gebracht kwam ik wonder boven wonder weer de man met de grote fiets tegen alleen begon ik dit keer een beetje te twijfelen aan zijn grootse verhalen.
We zijn vertrokken uit Lyon. In de sluis een beetje geoefend met touwtje gooien en met een beetje geluk en uitleg van Thijs is het gelukt!
Zo de eerste week van mijn stage is nu al voorbij! Omdat het 's ochtends nog niet zo warm was ben ik begonnen met het schoonmaken van het schip. Na twee sluizen op de Saône zijn we gestopt en daar ben ik met de fiets even de boel gaan verkennen. Zo ben ik een heel boerendorp doorgefietst waar ik nauwelijks mensen tegengekomen ben, en een stuk verder door een kleine afgelegen straat met een paar winkeltjes gefietst. Toen ik terug kwam was het bezoek er, om Elise op te halen. Op het voordek zijn we gaan barbecueën. Elise en Dolores wilden op de wal zelf vuur maken om te barbecueën, wat met een beetje hulp van Piet is gelukt. Het vlees hebben ze uiteindelijk niet zelf gebarbecued maar hebben Thijs en ik klaar gemaakt. Na een gezellige avond zijn we tevreden gaan slapen.
Nu de vakantiegangers vertrokken zijn is het 'vakantievaren' voor ons ook voorbij. Annemarie zag ik de ramen van de stuurhut schoonmaken, dus ben ik de ramen van de roef gaan zemen. Op de stuurhut zaten een paar plekjes die een beetje kaal en beschadigd waren. Annemarie heeft de plekjes geschuurd en ik heb ze in de lak gezet. Het is de onderste laag lak die ik er op deed, niet een, maar wel 5 tot 6 lagen om de lak in het hout te laten trekken.
Omdat er al een tijdje een aluminium mast lag te wachten zijn Thijs en ik begonnen met het er op zetten van deze nieuwe mast. De oude mast was geverfd en minder mooi, Thijs had deze er al af gehaald. We hebben een paar rvs onderdelen van de oude mast over gezet op de nieuwe mast. Na een beetje pas en meet werk hebben we de mast iets korter afgezaagd en deel 1 van de mastrevisie zit er weer op voor vandaag.
Tussen het varen door heb ik in excel de gegevens van het brandstofverbruik van de Traveler gezet naast de gegevens van de Picaro die ik vorige week op excel heb gezet. De schepen lijken qua verbruik niet veel te verschillen, helaas heeft de Traveler deze gegevens op de Maas genoteerd en wij op de Rhône, waardoor de tabellen eigenlijk niet helemaal te vergelijken zijn door verschillende stroming en diepte. We zijn in de avond in Poncey aangekomen.
De sluizen worden er nu toch wel steeds meer in een kortere tijd! Vier kilometer varen tussen twee sluizen is al veel. Vandaag kregen we een afstandsbediening, vanaf het begin van Canal entre Champagne et Bourgogne, om de sluizen te openen en om op te schutten. Thijs legde mij uit dat er veel verschillende manieren zijn om een sluis te bedienen. Je hebt dus een afstandbediening, ook zijn er sluizen waar je een blauwe ijzeren buis omhoog moet drukken om te schutten, dan zijn er nog sluizen waarbij een radar beweging van schepen detecteert om de sluis te openen, de sluizen zijn ook nog met de hand te openen en dan heb je ook nog een soort wc hokjes bij de sluizen waar de mensen van VNF de sluizen kunnen bedienen als ze kapot zijn.
Touw werpen gaat steeds een beetje beter, wel is het nog opletten hoe ver je naar voren kan in de sluis. Je kan niet te veel naar voren want anders zit je met de ankers tegen de drempel (opvarend, de voorkant van de sluis). Maar als je vooraan, tussen de drempel en het schip, te veel ruimte hebt kunnen je roeren of de achterkant van het schip misschien tegen de sluisdeuren aankomen.
Ik heb vandaag met Thijs weer gewerkt aan de mast, we hebben twee zij touwtjes voor de vlaggen in de mast gesplitst en de rvs onderdelen die we gister om de mast heen hebben gelast hebben we met popnagels vastgemaakt.
Ik ben bij de een-na-laatste sluis van boord gegaan en met de fiets een sluis terug gefietst om aan boord bij de Traveler te gaan. Ik kwam niet snel aan boord bij de Traveler omdat de sluis niet open ging voor hen, toen moest er een autootje komen van de VNF om de sluis te openen. Piet heeft mij laten zien wat een draaikolken bij zijn schroef waren te zien waardoor zijn schip minder snel loopt dan de Picaro. Hij legde mij uit dat deze draaikolken er waren door onder andere de vorm van zijn schip. Door de 'stompe' achterkant krijgt zijn schroef minder water en haalt de schroef het water wat hij tekort komt van een andere plek waardoor deze draaikolken ontstaan.
Fontenelle een plek op het kanaal waar niet veel is behalve water en sluisjes, vanaf die plek zijn we vertrokken naar Dommarien. Onderweg heb ik even gekeken naar het schroefwater van de Picaro om dit te vergelijken met het schroefwater van de Traveler, er waren nauwelijks draaikolken te zien!
Tussen de sluisjes door zijn we weer verder gegaan met de mast en hebben de laatste popnagels in de rvs onderdelen gezet. We hebben de oude bedrading er doorheen getrokken, een nieuwe bouwlamp er op gemonteerd omdat de oude kapot was, het ankerlicht vastgezet en twee toplichten gemonteerd. Een van de eisen waar je aan moet voldoen als je in je eentje wil varen is namelijk dat je twee toplichten hebt. Er zit nu ook een nieuwe staaldraad op voor het ophalen van de mast en de bedrading is ook aangesloten.
We kwamen nog een spits tegen die ons rakelings passeerde. We hebben op een aquaduct vastgemaakt. Onder het schip stroomde dus een klein riviertje. Na al die sluisjes was ik toch best moe dus ben ik vandaag maar wat vroeger gaan slapen.
De dag is een beetje mistig en koud begonnen. Vlak voor een van de eerste sluizen van vandaag kwam eerst een dood dier langs gedreven en vlak erna meerdere dode muizen, wat best een apart gezicht was. Het begon net lekker warm te worden toen we een tunnel van bijna vijf kilometer lang in voeren. In de tunnel was niet veel licht, hier en daar lekte het iets en het was er erg smal. Zo smal dat we zowat heel de tunnel wel langs een kant schoven. Na de tunnel zijn we een spits gepasseerd.
De eerst volgende sluis na deze tunnel stond op groen. Thijs voer de sluis in terwijl hij opeens op rood sprong maar gelukkig deed hij het normaal. Dit was niet het geval bij de sluis er na. We zijn de sluis in gevaren maar de deuren achter ons sloten niet. Een man van de VNF die er ook was opende, al bellend met de technische dienst, de kast van de hydraulica waarna Thijs al het plaatwerk er af haalde. Samen met Thijs probeerde ik het probleem te vinden. Geen lekkende olie, geen laag oliepeil, we zagen niets vreemds. Even later arriveerde er een busje met twee man van de technische dienst van de VNF. Ze haalden meteen een kapotte schakelaar er af waarna de sluis het weer deed. Schijnbaar gebeurde dit meer...
Ik heb voor het eerst een handsluis bediend, dat is een sluis waar je zelf moet draaien aan een hendel om de sluisdeuren te openen en te sluiten. Er is ook nog een andere hendel waar je aan moet draaien en dat is om de schuif te openen of te sluiten om zo water in of uit de sluis te laten lopen. Bij de derde handsluis vroeg ik me af of ik de deuren iets eerder kon open draaien. Thijs zei: probeer maar! Het lukte me niet en in de stuurhut hebben we dus berekend dat je bij een volle sluis 46800 kg per deur moet wegdrukken en bij een lege 8125 kg per deur.
We hebben de Traveler langszij laten komen, toen we in Rolampont op een mooi plekje waren, om in het kanaal te blijven liggen achter een paar bomen in de schaduw. Piet heeft zijn loopplank met de autokraan van zijn schip naar de wal gelegd om zo de honden te kunnen uitlaten. En na het eten was deze dag weer voorbij.
Ik was vanochtend naar de stuurhut gegaan waar niemand was... Op het achterdek was ik iedereen tegengekomen. Een klein vosje zwom achter ons in het water en hield zijn kop nog maar net boven water. Een idee verzinnen om deze vos het water uit te krijgen was nog niet zo makkelijk, ook in verband met overdraagbare ziektes. Piet liep met handschoenen aan naar de vos toe die niets in de gaten had. Hij pakte hem bij zijn staart en legde hem op de wal, nog maar net op tijd.
Na dit avontuur zijn we vertrokken. Wij hadden de motor gestart en zijn gaan varen, Piet kwam helaas niet weg en zat vast. Toen hebben we de Traveler even weggetrokken en konden we verder.
Bij de sluizen van vandaag hielpen steeds vakantiekrachten van de VNF ons met het openen, schutten en sluiten van de sluizen. Sommige waren handsluizen en andere weer automaten. Wij hadden een vakantiekracht die erg stevig gebouwd was, zijn zwemvest zat erg of te strak waardoor zijn buik onder zijn t-shirt hing (best grappig om te zien). Onze vakantiekracht kreeg een beetje ruzie met Piet over het getreuzel van hem dus heeft Suzanno het verhaal over de telefoon uitgelegd aan de VNF chef. Binnen de kortste keren waren er drie VNF auto's bij en het schutten erna ging best snel en zonder problemen.
We kwamen een solar boot tegen die erg langzaam ging met veel zon, waardoor ik me afvroeg hoe dat verder moest gaan in die bijna vijf kilometer lange tunnel.
Ik ben nog bij Piet aan boord gestapt om met hem de laatste sluisjes te doen zodat Suzanno en Annemarie boodschappen konden doen. Met twee man sluisjes varen gaat namelijk makkelijker dan in je eentje. Dit is zeker het geval als je een sluis tegenkomt met meer dan twintig man, zwemmend in de sluis, die tijdens het schutten nog de sluis in springen. Ik leerde bij Piet op de Traveler dat het vastmaken bij hem net iets anders gaat dan bij de Picaro. Hij heeft een bolder minder en wanneer je op zijn schip de touwen verkeerd vastmaakt lopen ze klem en krijg je ze nauwelijks los. Er sprongen ook nog mensen van bruggen af vlak voor het schip, toen hebben we de hoorn nog even gebruikt :) !
We hebben bij een silo in de schaduw vastgemaakt en zijn daar een kanaal fotograaf tegen gekomen die ons heeft gefotografeerd.
Het was vandaag al heel vroeg best warm, het was voor mij ook dan ook de warmste dag tot nu toe! Vandaag op het heetste moment van de dag was het rond de 39 graden. Ik heb de thermometer ook nog even buiten op de roef gezet, hij gaf al snel alleen nog maar streepjes aan. Waarschijnlijk was het te warm voor de thermometer. We zijn door een tunnel gevaren en toen we ongeveer in het midden zaten viel het licht uit, gelukkig was het buiten de tunnel licht genoeg om alles nog normaal te kunnen zien.
Bij de vierde sluis kwamen we de kanaal fotograaf weer tegen die Thijs, Annemarie en mij nog even op de foto wilde zetten in de sluis. De fotograaf had nog 2 foto's gister avond ontwikkeld en gaf deze aan ons als aandenken. Wist je trouwens al dat je niet op de jaagpaden (wegen langs het kanaal) mag rijden met je auto. Dat mag alleen met een vergunning, die de fotograaf dus had, en anders riskeer je een boete van 12.000 euro!
Vlak na deze sluis liepen we vast op de bodem. Het water stonds 20 cm onder peil. De Traveler, die vlak achter ons lag in de sluis belde de VNF op en vertelde dat ze de sluis pas uit voeren wanneer het waterpeil weer voldoende was om te varen. Er ontstond een kleine file voor de sluis bestaande uit plezier- en passagiersvaart. Na een à anderhalf uur was het peil weer voldoende om door te varen. We hebben in een bocht vlak voor de brug de Traveler langszij laten komen en hebben hier in Vouecourt de nacht doorgebracht.
Op Tresco zagen we vanochtend een spits ons tegemoet komen. Hij vertelde bij het passeren dat hij veel last had van waterplanten had gehad. Na een paar sluizen begon het inderdaad wat groener te worden op de waterlijn. Bij het meest begroeide stuk gingen we slechts 2 km/u waar je normaal 5 km/u kunt varen! Sommige sluizen zaten helemaal vol met deze planten en bij het uitvaren bleef er dan ook het een en ander op het gangboord liggen.
Onderweg vroeg ik aan Thijs of hij wist waarom stuurboord nou stuurboord heet en bakboord bakboord. Hij wist het ook niet precies maar wikipedia wel! Het is er om verwarring te voorkomen aan boord en komt uit het Oudnoors. De Vikingen stuurde met een roeiriem altijd aan het rechterboord. In het Oudnoors: [Styri = Stuur] en [Boroa = Plank]. De roerganger stond altijd met zijn [rug = bak] naar het linkerboord. Vandaar bakboord. De volledige uitleg staat hier. Mijn batterij was aan het eind van de rit een beetje leeg dus ben ik al vroeg in de lader gegaan.
De pandjes tussen de sluizen door worden steeds wat langer. In de stad St. Dizier hadden we weer aardig wat bekijks tijdens het schutten. De sluis erna duurde voor de Traveler iets langer omdat er waarschijnlijk sluis zwemmers voor een van de sensors zaten om de deuren te sluiten van de sluis.
In een van de sluizen vandaag zat ik niet goed op te letten en maakte ik de voormeerdraad iets te vroeg los. Annemarie gaf aan dat we achteruit zakten, ik kon het touw nog net vasthouden. We tikte net tegen de drempel aan achter ons. Gelukkig was er niets kapot, wat een leermoment zeg! Onderweg de laatste bruggetjes gehad die met de hand omhoog gedraaid moesten worden.
In een lang recht stuk kanaal bij Hallignicourt hebben we vastgemaakt. Op onze kaart stonden palen getekend met 'NIET SLAPEN' er naast geschreven. Naast de plek waar we hadden vastgemaakt was namelijk een groot vliegveld met vliegtuigen en straaljagers. Het geluid van de straaljagers was oorverdovend wanneer ze met hun naverbranders aan vlogen. Ik heb gelukkig wel geslapen en heb er helemaal geen last van gehad.
De ochtend begon als een dood normale sluisjes dag. Vlak voor de middag hoorden we van iemand van de VNF bij de sluis dat hij een stukje verderop mensen met pech had gezien. Ze zouden aan het jagen zijn, dat is een schip vooruit trekken langs de weg van het water (het jaagpad) door mensen of dieren. In dit geval was het de vrouw van de schipper die het 25 meter lange, 90 ton zware luxemotor schip voorttrok. Over de marifoon hadden we het er over om het schip een pandje te slepen omdat we er anders te veel tijd op zouden verliezen. Uiteindelijk heeft Piet het schip tot Vitry-le-francois gesleept. Wij hebben het rubberbootje met de 6pk yamaha in het water gelegd om zo wat tijdsverlies te verminderen bij de sluisjes.
Eerst dachten we dat het rubberbootje het schip wel zou kunnen trekken, bijna niet dus. Het ging na een tijdje wel in zijn achteruit, we hebben zo bij elke sluis het schip in de sluis getrokken en het sleeptouw na het schutten steeds van de Traveler aan het gesleepte schip kunnen geven. We werden er steeds beter in.
Het schip hebben we op een goede plek gebracht, waar ze zelf konden beslissen of ze een monteur belden of naar de werf zouden gaan die er vlakbij zat. Het bleek dat deze mensen gister hun schip de hele dag hadden voortgetrokken omstebeurt met 35 graden, acht kilometer ver! Ze waren zo blij dat ze de brandstof hebben betaald en we kregen nog iets te eten en drinken van hen.
Deze dag begon iets frisser dan de dagen hiervoor. In het kanaal kwamen we de spits Kairos tegen. Deze spits neemt wel eens passagiers mee die er ook waren. Uiteraard werd de Picaro door een van de passagiers even op de foto gezet.
Ik mocht vandaag heel lang varen op een heel lang kanaal. Ik heb nog nooit zo'n saai kanaal gezien, geen bocht te bekennen en alleen maar boompjes langs de kant. Bij het plaatsje Condé-sur-Marne zijn we van canal latéral à la Marne de l'Aisne à la Marne op gegaan. Hier mocht ik zelf weer een sluis in varen, en met succes :)
Een klein stukje verder hebben we vastgemaakt. Piet had nog een cadeautje gehad van Elise en haar vriendin voordat ze vertrokken. Het was keukengereedschap om dunne pannenkoeken te maken. Van daar dat we hele lekkere, dunne pannenkoeken op hebben vanavond.
Opvarend zijn we vertrokken uit Condé-sur-Marne, onderweg mocht ik de tunnel in varen. De Go Pro camera die ik van Piet mocht lenen had ik al aan gezet omdat we de tunnel in zouden gaan. De tunnel was redelijk breed en alles verliep goed. In de tunnel hoefde ik nauwelijks iets te doen, het ging bijna vanzelf.
In Reims zijn Suzanno en Annemarie met de auto boodschappen gaan doen. Toen ben ik bij de Traveler aan boord gegaan om met Piet een paar sluisjes te doen. Na een sluisje oefenen op zijn bolders gingen de daarop volgende sluizen best goed. Hij heeft me op excel verschillende bestanden laten zien over de vele uitgaven en kosten die je hebt op een spits, maar ook de verdiensten. In zo'n bestandje kon je na het invullen van de gegevens zien wat je overhield of juist te kort komt, waar je geld naartoe gaat en nog veel meer.
We hebben samen gepraat over scheepsmotoren, en over hoe hij bij zijn keuze is gekomen om een Scania te kopen. Hij heeft er veel over uitgelegd, bijvoorbeeld dat zijn Scania computer gestuurd is en bij elk toerental de bijhorende hoeveelheid brandstof krijgt. Dit is bij conventionele (niet computergestuurde motoren) niet zo, deze krijgen de beste brandstof lucht verhouding bij bijvoorbeeld 1400 toeren. Op dit toerental lopen deze motoren het beste en vervuilen ze het minste.
Toen we hadden vastgemaakt hebben we de auto aan boord gezet bij de Traveler, boodschappen naar binnen gebracht en zijn we gamba's gaan eten, lekker hoor!
Bij Bourg et Comin zijn we het canal de l'Aisne à l'Oise op gegaan. De sluizen hier zijn iets breder en langer dan de meeste sluizen hiervoor, wat het invaren toch wel makkelijker maakt. In de middag kwamen er allemaal oude mannen op brommertjes voorbij rijden langs het kanaal. Allemaal vrolijke gezichten met wat geknetter van hun fietsen, een erg leuk gezicht. In de stuurhut heb ik van Thijs de beginselen van Basic geleerd. Basic is een van de eerste programmeertalen voor computers, hiermee kan je zelf programmaatjes maken. Voor sluis 7 bij Bruyere hebben we vastgemaakt en nog wat water getankt, wat maar op weinig plekken in Frankrijk kan voor bedrijfsvaart.
Het kanaal leek steeds smaller te worden, het leek wel een oerwoud met al die bomen die over het water hingen. Nadat we het oerwoud uit waren passeerden we een aantal spitsen. Ook op het canal latéral à l'Oise hebben we bijna alle sluizen mee gehad en zijn zelfs in Canal du Nord gekomen. Het vastmaken in deze sluizen ging weer net iets anders, hier maakten we achterop vast en pasten we met de Traveler samen in de sluis. Dat is weer even wennen als je net de routine van de kleine sluisjes gewend bent. In Canal du Nord hebben we vastgemaakt vlak voor de sluis bij Noyon.
Na de eerste paar sluizen ben ik begonnen met het schip weer eens te boenen. Toen ik bijna klaar was ben ik even gestopt om een foto te maken van de Westropa en de Veridis Quo, het schip van Rens, die drie jaar geleden als matroos stage heeft gelopen op de Picaro en de Westropa.
Nadat het schip schoon was gemaakt mocht ik zelf de tunnel invaren. Omdat er eerst nog schepen uit de tunnel moesten komen moest ik het schip eerst even langs de kant leggen. Het wegvaren moest ik ook doen, op de ouderwetse manier, zonder kopschroef. Ik moest eerst de kont van de muur wegdraaien, dan een stukje achteruit en hierna kon ik weer voorruit de tunnel in. In de tunnel was een verbreding waar je andere schepen kon passeren. Hier heb ik een Pousseur gepasseerd, dat zijn 2 spitsen samengekoppeld.
We hebben vandaag wat langer doorgevaren, omdat de sluizen hier langer bediend worden, en zijn beland bij Moeuvres, voor sluis 6. Thijs en Piet hadden dit helemaal niet verwacht omdat je in het Canal du Nord vaak moet wachten voor de sluizen op andere schepen. Het was vandaag waarschijnlijk rustig en daarbij een geslaagde dag. Morgen komen we als alles goed gaat aan in Valenciennes en dan kunnen we woensdag lossen!
Vroeg uit bed vandaag en de eerste schutting van de sluis gehad. De twee daarop volgende sluizen duurden helaas iets langer door de opvaart die eerder dan ons de sluis in mocht. Onderweg werden we geïnformeerd door Souflet, waar we moeten lossen, dat de kraanmachinist op vakantie was en dat ze een andere kraanmachinist probeerde te regelen. Ik heb toen nog een aardig stuk mogen varen en tegen het eind van de middag kwamen we aan in Valenciennes. Thijs en ik liepen bij Souflet naar binnen om onze aankomst te melden. Binnen kregen we te horen dat de kraan ook nog eens in revisie was maar dat ze bezig waren een andere kraan met machinist te regelen voor morgen. Het is dus goed mogelijk dat het lossen tot later wordt uitgesteld...
Toen ik boven kwam was ik erg verbaasd. Thijs en Piet hadden de luiken al deels opengelegd en het lossen was al begonnen. De kraan bleek toch nog niet in revisie en Souflet heeft toch nog een kraanmachinist weten te regelen. Het lossen ging erg goed en voor ik het wist was de helft er al uit. Samen met Thijs heb ik de rest van het ruim opengelegd en rond 12 uur waren we leeg. Papieren laten tekenen, losgooien en meteen op weg naar Vendhuile, in het canal de Saint-Quentin, om daar tarwe te gaan laden voor Weert.
modifiant l'avis FR/2024/08982Saône
cloturant l'avis FR/2024/08978Moselle canalisé
Arrets de navigationSaône
modifiant l'avis FR/2024/08986Moselle canalisé
cloturant l'avis FR/2024/08971Moselle canalisé
Simple InformationMoselle canalisé
MANU